Λ. ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ARC_070
SUN
CITY / Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΣΧόΛΗΣ.
Το εργαστήριο καλείται
να διερεύνησει τη συνθήκη κατοίκησης στη σύγχρονη μητρόπολη στη «ΜΕΤΑ
ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ» εποχή. Η τεχνολογική επανάσταση με άξονα την τεχνητή
νοημοσύνη και τη ρομποτική έχει οδηγήσει στον επαναπροσδιορισμό του ζητήματος
της εργασίας θέτοντας ερωτήματα σχετικά με την αναγκαιότητά της στον σύγχρονο
τρόπο ζωής.
Είναι εφικτή η ουτοπία μιας
ελεύθερης από την εργασία κοινωνίας; Με ποιους όρους επαναδιατυπώνεται ο
ενδεχόμενος μετασχηματισμός της κοινωνίας όταν η εργασία θα χάσει την σημερινή
της σημασία; Ποια θα είναι η μορφή των πόλεών μας στο κατώφλι της νέας εποχής;
Αν η δομή και ο σχεδιασμός των πόλεων
που κατοικούμε διαμορφώνεται πάνω στο ανταγωνιστικό δίπολο ελεύθερος χρόνος (OTIUM)-
εργασία (NEGOTIUM) κατασκευάζοντας διακριτές χωρικές
ταυτότητες και τυπολογίες, η σταδιακή
κατάργηση του ενός όρου με τη σταδιακή ανάδυση μιας «νέας κοινωνικής τάξης των διακοπών» επιφέρει αλλαγές στον τρόπο με
τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το αστικό φαινόμενο.
Το εργαστήριο θα παρακολουθήσει την
υπόθεση ενός πιθανού μετασχηματισμού του αστικού φαινομένου με βάση την ανάδυση
της σχόλης (OTIUM) ως τον κεντρικό
άξονα ανασχηματισμού του τρόπου κατοίκησης και οικειοποίησης της πόλης ενώ
παράλληλα θα προσπαθήσει να χαρτογραφήσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.
Ως σημείο εκκίνησης θα
αναζητηθούν τυπολογικές αναφορές στα: Sun City, Arizona, (Del E. Webb) και New Babylon (Constant Nieuwenhuys)
Το παράδειγμα της Sun City (1960), μιας πόλης
ηλικιωμένων (retirement community) στο Phoenix
της Arizona, αποτελεί την υλοποιημένη εφαρμογή
του ουτοπικού ζητήματος της σχόλης στον
σχεδιασμό της πόλης. Απαλλαγμένο από την αρνητική ηθική διάσταση που χαρακτηρίζει
την αποχή από την εργασία στη
σημερινή κοινωνία, η κατασκευή μιας ιδανικής πόλης προνομιούχων με τη μορφή
επιβράβευσης και ανοχής ενός συστήματος εξουσίας διατυπώνει χωρικά και
προγραμματικά το αίτημα του ελεύθερου χρόνου λειτουργώντας παράλληλα ως
καθρέπτης των ιδανικών της δικής μας κοινωνίας. Αν το πρόγραμμα του Sun City συγκροτεί την
επιβράβευση των κόπων από την εργασία τότε θα πρέπει να εικονογραφεί παράλληλα την
ιδανική αλλά ανέφικτη εκδοχή (πρότυπο) της σημερινής πόλης.
Παράλληλα, θα διερευνηθεί ο ρόλος
του παιχνιδιού και η ανάδυση του “Homo Ludens” στην ουτοπική πόλη «New Babylon»
του Constant
Nieuwenhuys. Η καταγραφής μιας νέας συνθήκης κατά την οποία η εργασία
μεταβάλλεται σε παιχνίδι χωρις τον χρονικό και ταξικό περιορισμό του
παραδείγματος της Sun City, οδηγώντας στον ριζικό
ανασχεδιασμό των παλαιών μητροπόλεων και τη μεταροπή των πολιτών σε καλλιτέχνες,
θα προσπαθήσει να συμπληρώσει και να εμπλουτίσει τα ευρήματα του προηγούμενου
παραδείγματος.
Στόχος, η χωρική και
προγραμματική επαναδιατύπωση του αιτήματος του ελεύθερου χρόνου στην πόλη της
Πάτρας σε συγκεκριμένο χώρο κλίμακας 8 οικοδομικών τετραγώνων. Απαιτείται η κριτική θεώρηση και επεξεργασία των αρχικών
τύπων (αρχιτεκτονικά και προγραμματικά) με στόχο την κατασκευή ενός νέου
αστικού παραδείγματο, μιας νέας SUN CITY, η οποία και καλείται να αναπτύξει ένα δίκτυο
συνεργειών και ανταγωνισμών με την υπάρχουσα πόλη.
Τελικό αποτέλεσμα,
μια πόλη σε μικρογραφία (city within a city) στην οποία καλείται κανείς να επανευφεύρει χωρικές διατάξεις που
σχετίζονται με τη μετεξέλιξη της συνθήκης της εργασίας σε παιχνίδι, περιγράφοντας παράλληλα ένα νέο αυτοτελές
πολεοδομικό σύνολο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου